ماهنامه موعود77

از جنگ های صلیبی تا فرقه سازی معاصر

اسماعیل شفیعی سروستانی

آن زمان که مسلمین، بی خبر از همه توطئه ها به خود مشغول بودند، پیمانی پنهانی و شوم، سپاه بزرگ صلیبیون را از سویی (489 _ 690 ق) و سپاه قوم بدوی و عاری از هرگونه فرهنگ و تمدن مغول را از دیگر سو راهی شرق اسلامی ساخت. این دو لشکر که چون فنری تند و تیز از جای جسته بودند، تمامیت سرزمین های اسلامی را از مرو و خراسان تا بیت المقدس میدان تاخت و تاز خود قرار دادند.

جرم بزرگ مسلمانان اعلام نام خدا و رسول خدا، محمّد مصطفی(ص)، از بلندای همه گلدسته های مرو، ری، عراق، شام، مصر و بیت المقدس بود. غرب مسیحی صدای اذان از مأذنه های سرزمین های اسلامی را چونان تیری بر سینه و قلب خود می شناخت.

دویست سال جنگ و خون ریزی، دویست سال ویرانی، تشتت و از هم پاشیدگی بسیاری از حوزه های علمی و فرهنگی را در پی داشت، و با این همه، بنا بر مشیت آسمانی، صدای اذان بلندتر از هر زمان در اقصا نقاط عالم طنین انداز شد. شکل گیری امپراتوری عثمانی و سقوط قسطنطنیه (به عنوان یکی از کانون های بزرگ کلیسای مسیحی) و تأسیس خلافت اسلامی، علی رغم همه کاستی، دیگر بار خشم و کین مانده در سینه غرب مسیحی و یهودیت را که هماره خود را پشت غرب مخفی می ساخت برانگیخت. دسیسه های اولاد یهود، مکر جریان های ماسونی، و تفرقه افکنی ها، چون بلا و بیماری به جان این امپراتوری افتاد